​         สมัยผู้เขียนยังรับราชการอยู่ มีอดีตผู้ว่าราชการจังหวัดท่านหนึ่งมีพฤติกรรมที่คนทั้งจังหวัดเอือมระอาที่สุด เพราะไม่ว่าท่านจะไปกินอาหารที่ไหน ไม่ว่าจะเป็นภัตตาคารสุดหรูในจังหวัดหรือร้านธ๊รรมดา...ธรรมดา ท่านก็ไม่เคยจ่ายเงิน เมื่อมีคนพูดไปเข้าหูท่าน ท่านก็ตอบว่าให้อักษรเลขจ่ายเงินแล้ว แต่ความเป็นจริงท่านไม่เคยให้เงินแก่อักษรเลขแม้แต่น้อย แล้วอักษรเลขจะนำเงินที่ไหนไปจ่าย เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อจริงๆ อดีตปลัดกระทรวงมหาดไทยในขณะนั้นได้รับข้อมูลเช่นเดียวกับที่ผู้เขียนได้รับ ดังนั้น วันที่ ๑ ตุลาคม ถัดมา อดีตผู้ว่าราชการจังหวัดท่านนั้นจึงได้ตำแหน่งใหม่คือผู้ตรวจราชการกระทรวง

        ไม่ทราบว่าตอนที่เป็นผู้ตรวจราชการกระทรวงนั้นไปกินแล้วไม่จ่ายที่ไหนบ้าง แต่ก็คงไม่กล้าหรอกเพราะไม่ได้ใหญ่ในจังหวัดนั้นแล้ว ตอนนี้ท่านถึงแก่กรรมไปแล้ว ขณะนี้คงอยู่ในระหว่างรับกรรมละกระมัง ทำกรรมที่ก่อไว้มาก ไม่ทราบว่าชดใช้หมดแล้วหรือไม่ เรื่องราวดังกล่าวนี้เป็นเรื่องไม่น่าจะเกิดขึ้น เป็นถึงข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ แต่การที่ได้กระทำต่อประชาชนแบบนั้นเป็นเรื่องที่น่าละอายเป็นที่สุด เรื่องราวที่กล่าวถึงในวันนี้ก็เป็นเรื่องน่าละอายเช่นกัน แต่เป็นเรื่องที่ข้าราชการระดับต่ำลงมาคือแค่หัวหน้าส่วนราชการในจังหวัด ก็ระดับผู้อำนวยการสูงนั่นแหละครับได้กระทำต่อข้าราชการชั้นผู้น้อย เรื่องนี้ไม่ใช่น่าละอายอย่างเดียว หากข้าราชการชั้นผู้น้อยเอาเรื่อง โดยการร้องเรียนขึ้นมา หัวหน้าส่วนราชการในจังหวัดก็จะถูกสอบสวนทางวินัยตามกฎหมายว่าระเบียบข้าราชการพลเรือน

        เรื่องนี้เกิดขึ้นจากข้าราชการระดับหัวหน้าส่วนราชการในจังหวัดผู้นี้ ได้รับคำสั่งให้โยกย้ายไปดำรงตำแหน่งในระดับเดียวกัน แต่เป็นหัวหน้าส่วนราชการในอีกจังหวัดหนึ่ง ได้ติดต่อประสานงานกับหัวหน้าฝ่ายบริหารงานทั่วไปของสำนักงานในจังหวัดใหม่ให้ช่วยหาห้องพักที่ไม่มีเฟอร์นิเจอร์ให้ โดยแจ้งคุณสมบัติและแหล่งทำเลของห้องพักไปให้ทราบ หลังจากได้เห็นตำแหน่งแหล่งที่ของห้องพักว่าอยู่ในทำเลที่ดี ห้องพักสะอาด แน่นอนครับ ดูจากภาพถ่ายแล้วพอใจ ก็ขอให้ช่วยจ่ายค่ามัดจำไปให้ก่อน แล้วยังได้ขอให้ซื้อตู้เย็น ตู้ เตียงและที่นอนโดยขอให้ออกเงินไปให้ก่อน ทุกอย่างก่อนที่จะซื้อนั้นผู้สั่งซื้อได้เห็นยี่ห้อของสิ่งของ สี ขนาดพร้อมราคาเรียบร้อย ก็สมัยนี้เทคโนโลยีช่วยเหลือได้ หัวหน้าฝายบริหารทั่วไปของสำนักงานนั้นก็ยินดีช่วยทำให้ โดยการออกเงินไปให้ก่อน ที่จริงเป็นผู้เขียนก็ไม่ทำให้หรอก เพราะเงินไม่ใช่จำนวนน้อยๆ ประกอบกับในสมัยนี้โอนเงินโดย Mobile Banking เป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก

        ผู้เขียนเห็นว่าการขอร้องให้ช่วยหาและการช่วยชื้อให้นั้นเป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่การให้ช่วยออกเงินให้ก่อนแล้วจะจ่ายให้ทีหลังนั้น คนที่เป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ไม่สมควรกระทำเมื่อได้ย้ายมาดำรงตำแหน่งหัวหน้าส่วนราชการในจังหวัดนั้นเรียบร้อยแล้ว ก็ไม่ได้ให้จ่ายเงินคืนให้ทั้งหมดในทันที แต่กลับทยอยจ่ายให้หัวหน้าฝ่ายบริหารทั่วไปของหน่วยงานนั้นเป็นเดือนๆ ไป เป็นการยืมเงินที่ดีมากๆ ในแง่ของหัวหน้า เพราะการผ่อนชำระนั้นไม่ต้องเสียค่าดอกเบี้ย แต่ลูกน้องซิครับต้องหวานอมขมกลืน ไม่อาจทำอะไรได้มากกว่านั้น เพียงแต่รอเมตตาว่าเมื่อไรหัวหน้าจะจ่ายให้ครบจำนวนที่ได้จ่ายเงินไป

        แล้วด้วยวิถีทางของทางราชการ ตอนนี้ทั้งผู้ยืมและผู้ถูกยืมอยู่คนละจังหวัดแล้ว หัวหน้าเงียบมาก เงินที่เคยผ่อนให้และยังเหลืออยู่ก็ไม่จ่ายให้อีก ลูกน้องโทรศัพท์ไปหาก็ไม่รับ โทรศัพท์ไปหาหลายๆ ครั้งก็รับ แล้วตอบว่าเงินที่ยังไม่คืนให้นั้นทราบแล้ว แต่ยังไม่ให้ เจอคำตอบนี้ลูกน้องเก่าก็มึนซิครับ กำลังคิดอยู่ว่าจะร้องเรียนดีหรือไม่ ใบเสร็จที่ซื้อของก็ให้หัวหน้าไปแล้วและด้วยความคิดที่ว่าหัวหน้าเป็นคนดีจึงไม่ได้ถ่ายสำเนาไว้หลักฐานที่ยังพอมีอยู่บ้างก็คือเพื่อนในสำนักงานซึ่งไปซื้อของด้วยกันและทราบเรื่องราวทั้งหมด แต่ขณะนี้ก็ยังเป็นลูกน้องของหัวหน้า จะกล้าเป็นพยานให้หรือไม่

        หากหัวหน้าคนนั้น ซึ่งผู้เขียนทราบดีว่าชื่ออะไร อยู่ที่จังหวัดไหน มีโอกาสได้อ่านบทความนี้ด้วยกรณีใดๆ ก็โปรดรีบคืนเงินที่ไม่สมควรได้คืนให้ลูกน้องเสียเถิดครับ ก่อนที่กรรมจะมาถึงตัวผู้ใหญ่ท่านใดที่ชอบมีพฤติกรรมแบบนี้ก็โปรดเลิกการกระทำเหล่านั้นเสียเถิดครับ นอกจากไม่น่ารักแล้ว กรรมยังมีจริงด้วยนะครับ

        เรื่องนี้เป็นเครื่องสังวรทั้งผู้ใหญ่และผู้น้อยว่า อย่ามีพฤติกรรมการหยิบยืมหรือการให้ออกเงินไปก่อน ต้องระวังเป็นอย่างยิ่ง ทั้งนี้ หากจำเป็นต้องมีก็รีบคืนให้ทั้งหมดทันทีในโอกาสแรกที่ทำได้ ผู้ใหญ่ที่ดีเขาไม่ทำกับลูกน้องอย่างนี้หรอกนะครับ ขนาดลูกน้องของตัวเองแท้ๆ ยังทำได้ นับประสาอะไรกับประชาชนละครับ อาจไปหยิบยืมประชาชนเข้าอีกก็ได้ ส่วนผู้น้องนั้นเมื่อผู้ใหญ่ขอร้องให้กระทำสิ่งใดโดยมีเงินเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ก็ต้องเก็บหลักฐานไว้ให้ดีนะครับ หากผู้ใหญ่ไม่คืนเงินให้ ต้องร้องเรียนให้ข้าราชการผู้นี้ออกจากราชการเสียบ้าง บ้านเมืองจะได้สูงขึ้นครับ

พุธทรัพย์ มณีศรี
(เผยแพร่ 3 พฤษภาคม 2561 : OK Nation Blog)